Βιογραφία / Biography
Γεννήθηκε το 1927 στην Αθήνα όπου και έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του.
Γιος του Βασιλείου Κροκίδη από τον Νικολή Λευκάδας και της Αθηναίας Πηνελόπης το γένος Παναγιώτου.
Όταν ο πατέρας του χειροτονήθηκε Ιερέας, η οικογένεια εγκαθίσταται στην Λευκάδα όπου κλήθηκε να υπηρετήσει ως Εφημέριος αρχικά στον Νικολή και στη συνέχεια στην Επισκοπή στο νησί Κάλαμος.
Ο πόλεμος, η Ιταλική και στη συνέχεια η Γερμανική Κατοχή βρίσκουν την οικογένεια στο χωριό Πόρος της Λευκάδας όπου είχαν μετοικήσει σε αναζήτηση συνθηκών επιβίωσης στα δύσκολα εκείνα χρόνια.
Ολοκληρώνοντας την φοίτηση του στο τετρατάξιο τότε Δημοτικό σχολείο, αρχίζει να φοιτά στο Γυμνάσιο Λευκάδος στην πρωτεύουσα του νησιού, υπό την αιγίδα και προστασία του τότε Μητροπολίτη Λευκάδος και Ιθάκης Δωροθέου, φιλοξενούμενος στους κοιτώνες της Ιεράς Μονής Παναγίας Φανερωμένης στην πόλη της Λευκάδας.
Αμέσως μετά την λήξη του πολέμου και την Απελευθέρωση, η οικογένεια επιστρέφει στην Αθήνα κατοικώντας στην περιοχή του Αιγάλεω όπου ο πατέρας του υπηρετούσε ως Εφημέριος του Ιερού Ναού Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού (Εσταυρωμένου).
Το 1947 αποφοιτά από 11ο Μεικτό Γυμνάσιο Αθηνών στο Περιστέρι.
Όντας γιος Κληρικού βρισκόταν από μικρός σε διαρκή επαφή με τον χώρο της Εκκλησίας, την ψαλτική και την Βυζαντινή Μουσική. Με την ολοκλήρωση της σχολικής του εκπαίδευσης ξεκινά την συστηματική μελέτη και εκμάθηση της Βυζαντινής Μουσικής.
Το 1949 καλείται να καταταχθεί στον Ελληνικό Στρατό και υπηρετεί αρχικά στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Νεοσυλλέκτων Κορίνθου και στη συνέχεια ως Δεκανέας στο Γραφείο Στρατολογίας του 616 Τάγματος Πεζικού. Μετακινούμενος με την μονάδα του σε διάφορες περιοχές της Βόρειας Ελλάδας και της παραμεθορίου δεν παραλείπει την επαφή με το Ιερό Αναλόγιο των τοπικών Ιερών Ναών όποτε του δινόταν η ευκαιρία.
Απολύεται από τις τάξεις του Στρατού το 1952 και αναλαμβάνει θέση Ιεροψάλτου στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Γλυφάδας.
Παράλληλα εγγράφεται στο Ελληνικό Ωδείο όπου σπουδάζει Βυζαντινή Μουσική με καθηγητή τον Θεόδωρο Χατζηθεοδώρου. Αποκτά Πτυχίο Ιεροψάλτου από το Ελληνικό Ωδείο τον Ιούλιο του 1954.
Εργάζεται ασκώντας διάφορα επαγγέλματα όπως διανεμητής συνδρομητικών εντύπων, οξυγονοκολλητής, αργυροχρυσοχόος κ.ά. και παράλληλα εγγράφεται στην Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή από όπου αποφοιτά Πτυχιούχος το 1957.
Έχει ήδη ξεκινήσει το συγγραφικό του έργο πάνω στην Βυζαντινή Μουσική.
Το 1963 τελείται ο γάμος του με την Παντελία Νικηφοράκη από τον Κώστο της Πάρου και μαζί θα αποκτήσουν δύο κόρες την Πηνελόπη και την Βασιλική.
Αποφασίζει να ακολουθήσει τον δρόμο της Ιερωσύνης και προετοιμάζεται για αυτό έχοντας την πλήρη συγκατάθεση της συζύγου του.
Χειροτονείται Διάκονος στις 6 Αυγούστου 1968 και τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους χειροτονείται Πρεσβύτερος ανήμερα του εορτασμού της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Αμέσως μετά τοποθετείται Εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Νέας Ιωνίας όπου και υπηρετεί για δύο χρόνια.
Το 1970 μετατίθεται ως Εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Όπλων Κάτω Πατησίων και συμμετέχει σε εθελοντικές αποστολές προσφοράς υπηρεσίας λόγω ελλείψεως κληρικών στις Ιερές Μητροπόλεις Σερρών και Μηθύμνης Λέσβου για τις εορταστικές περιόδους των Χριστουγέννων και του Πάσχα.
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1973 διορίζεται Εφημέριος στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ηρακλείου Αττικής όπου και θα παραμείνει για δεκαέξι περίπου χρόνια.
Το 1974 εισάγεται στο Τμήμα Ιερατικής Επιμορφώσεως του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, το οποίο και παρακολουθεί επί τριετία αποκτώντας το Δίπλωμα του από αυτό το 1977.
Το καλοκαίρι του ίδιου έτους ταξιδεύει για προσκύνημα στους Αγίους Τόπους και τα Ιεροσόλυμα.
Συνεχίζει τις σπουδές του στο Ποιμαντικό Τμήμα της Θεολογικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου αποκτά το Πτυχίο της Θεολογίας το 1980.
Η φήμη του ως καλλιφώνου και άρτια κατηρτισμένου περί την Βυζαντινή Μουσική κυκλοφορεί ευρέως στους κύκλους των ενασχολούμενων με αυτήν και γνωρίζεται με πολλούς δασκάλους της Βυζαντινής Μουσικής, φημισμένους Ιεροψάλτες και εκτελεστές Βυζαντινών μουσικών έργων. Όταν κλιμάκιο της Deutsche Grammophone ταξίδεψε στην Ελλάδα με σκοπό την έρευνα και δισκογράφηση εκκλησιαστικών ύμνων και Βυζαντινών μελωδιών, ήρθε σε επαφή μαζί του και πήρε δείγματα ηχογραφήσεων της φωνής του. Ακολούθησε πρόσκληση για μετάβαση στην Γερμανία και ηχογραφήσεις και δισκογραφία εκεί. Οι εδώ υποχρεώσεις του, ιερατικές και οικογενειακές, δεν του επέτρεψαν αυτό το ταξίδι.
Το 1988 ολοκληρώνει την υπηρεσία του στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ηρακλείου Αττικής και μετατίθεται ως Εφημέριος στον Ιερό Ναό Αγίας Ευφημίας Νέας Χαλκηδόνας έχοντας εκεί ιερατικό Προϊστάμενο τον μετέπειτα Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας Κωνσταντίνο. Εκεί θα παραμείνει έως την συνταξιοδότηση του το 2001.
Καθ' όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του αλλά και μετά την συνταξιοδότηση του δεν έπαψε να μελετά την Βυζαντινή Μουσική, να καταγράφει, να διασκευάζει αλλά και να συνθέτει πρωτότυπες μελωδίες που αναπαρήγαγε με την εξαίσια φωνή του. Πολλοί σπουδαστές της Βυζαντινής Μουσικής μαθήτευσαν δίπλα του και έτυχαν της γενναιοδωρίας και της δοτικότητας που τον χαρακτήριζαν.
Έφυγε από την ζωή στις 21 Δεκεμβρίου 2011 νικημένος στην άνιση μάχη του με την επάρατη νόσο ...
_________________________